De hectiek van de spoedzorg is voor velen bekend terrein. Toch draait het niet alleen om snelheid, maar vooral om samenwerking. In een steeds complexer zorglandschap hebben Huisartsenspoedpost De LIMES en de Spoedeisende Hulp (SEH) van De Alrijne Zorggroep elkaar gevonden en werken zij steeds intensiever samen. Het doel? Patiënten de juiste zorg op de juiste plek bieden en tegelijkertijd de druk op de zorg verlichten.
De kracht van structureel overleg
Wilma van der Klugt, teamleider SEH bij Alrijne, en Liesbeth van der Plas, teamleider HAP Leiderdorp, zijn de drijvende krachten achter deze samenwerking. Beiden startten kort na elkaar in hun functie en zochten al snel de verbinding. Wilma: “Waar we vroeger vooral bij incidenten elkaar opzochten, hebben we nu een structureel overleg opgezet. We werken echt samen, niet alleen als teamleiders, maar ook met de collega’s op de werkvloer.” Liesbeth vult aan: “We bereiden ons voor op een toekomstige geïntegreerde spoedpost, waar we letterlijk zij-aan-zij werken. Het is van essentieel belang dat we nu al goed op elkaar zijn ingespeeld.”
Succesverhalen en uitdagingen
Een van de grootste successen van de samenwerking is de implementatie van het ZorgDomein. Wilma
glimlacht: “Dat ging niet zonder slag of stoot, maar nu zorgt het ervoor dat er 1700 patiënten per jaar minder op de SEH belanden. Dat is een enorme verlichting voor de druk op onze afdeling.” Maar er zijn ook uitdagingen. Zo lopen beide teamleiders tegen de grenzen van de zorg aan. Wilma: “De zorgsector staat voor flinke uitdagingen, die in de hele keten merkbaar zijn, van huisartsen tot ziekenhuizen en zorginstellingen.” Zowel Wilma als Liesbeth herkennen de problemen, zoals het gebrek aan doorstroommogelijkheden naar ELV-bedden en de beperkte capaciteit van het WMO-loket.
De toekomst: één geïntegreerde spoedpost
Met de komst van een geïntegreerd spoedcentrum in zicht, zien beide teamleiders volop kansen. “Straks
komt de patiënt bij één balie binnen,” vertelt Wilma. “Daar wordt meteen bepaald of de HAP of de SEH de beste plek is. Zo voorkomen we dat patiënten onnodig op de SEH terechtkomen, wat efficiënter is en de zorgkosten verlaagt.” Liesbeth vult aan: “Door de korte lijntjes kunnen we sneller schakelen en de patiënt direct naar de juiste plek verwijzen. Dit gaat de hele keten ten goede komen.”
Samenwerking als sleutel, maar uitdagingen blijven
Hoewel de samenwerking tussen HAP en SEH veel vooruitgang heeft geboekt, zijn er nog genoeg struikelblokken. Wilma benadrukt: “De keten blijft kwetsbaar, en hoewel we stappen vooruitzetten, lossen we niet alle problemen op. We hebben allemaal dezelfde problemen en werken aan oplossingen, maar het blijft een uitdaging.” Liesbeth concludeert: “De patiënt krijgt door onze samenwerking betere zorg, maar de structurele druk op de zorg zal niet zomaar verdwijnen. We blijven alert en flexibel, met oog op wat nog beter kan.”