Rianne van Amsterdam
46 jaar
triagist ReBOZ (heeft zelf 9 jaar gewerkt in de thuiszorg)
Nicoline Ammerlaan
56 jaar
23 jaar triagist
Efficiënte zorg door samenwerking tussen ReBOZ en Huisartsenpost
Eerst wisten ze niet van elkaars bestaan. Maar nadat het ReBOZ-team gevestigd werd in het kantoor naast de HAP Leiderdorp, weten Rianne en Nicoline elkaar te vinden. De triagist van De LIMES is nog maar vier stappen en één drempel verwijderd van de triagist van de ReBOZ. Een situatie die ervoor zorgt dat meneer Peters deze nacht geholpen wordt door een verpleegkundige van de ReBOZ en de huisarts niet onnodig hoeft uit te rukken. Maar is dat zo belangrijk?
De ReBOZ-dienst, die altijd om 23.00 uur begint, is nog maar net opgestart deze maandagavond als de telefoon voor de derde keer gaat. “ReBOZ acute nachtzorg met Rianne.” De 46 jarige Rianne staat de medewerker van de alarmcentrale te woord. Er is een polsbandalarm afgegaan bij een patiënt maar een spreekluisterverbinding komt niet tot stand. Is er iemand in de
regio Zuid-Holland-Noord in acute nood?
Het inlevingsvermogen van Rianne is groot, mede doordat ze zelf negen jaar in het veld werkzaam was. Ze kent bijvoorbeeld de zoektocht naar een persoon in een leeg en donker huis. Maar voordat ze een collega verpleegkundige erop afstuurt, probeert ze eerst zelf de zorgvrager nog een keer te bereiken. De betreffende patiënt neemt op. Het spijt haar vreselijk, ze was per
ongeluk op het alarm gaan liggen waardoor het afging. Actie is verder niet nodig.
Rianne heeft in het hele werkgebied Zuid-Holland Noord, drie collega-verpleegkundigen waar ze in de nacht een beroep op kan doen. Deze ‘steunpunten’ zijn geïnstalleerd op drie strategische locaties om een goede bereikbaarheid in het grote gebied te bewerkstelligen. Lukt dat in een enkele situatie niet, dan is de huisartsenpost of zelfs de ambulancedienst een goede
back-up.
Op de achtergrond klinkt met grote regelmaat de telefoon van huisartsenpost De LIMES. Nicoline, triagist locatie Leiderdorp, neemt op en staat de echtgenote van meneer Peters te woord. Haar man ondervindt problemen met zijn katheter die niet goed doorloopt. Nicoline trieert en komt uit op een visite: er moet actie worden genomen. Dat dit niet door een huisarts hoeft
maar ook door een verpleegkundige kan, maakt dat Nicoline de situatie kort bespreekt met Rianne. Afgesproken wordt om de verpleegkundige van het ReBOZ in te zetten om meneer Peters te helpen. Zodoende kan de de visitearts van De LIMES meteen aan de slag met de net, bij LIMES-triagist Casper binnengekomen U1-call.
Waarom is deze samenwerking zo belangrijk?
Rianne en Nicoline leggen uit dat de inzet van de huisarts als ook die van de verpleegkundige efficiënt gepland moet worden. Met andere woorden wanneer je beide functies voor handen hebt binnen de zorgsector, dan wil je deze zo inzetten dat hun expertise het meest tot zijn recht komt, zowel in medische als in financiële zin. Dit is in lijn met de landelijke beweging ‘de Juiste Zorg Op De Juiste Plek’ (JZOJP) waarmee de ambitie is de zorg echt te veranderen door intensieve samenwerking tussen verschillende partijen. Zo wordt onnodig dure of overbodige zorg voorkomen.
Daarnaast staat de patiënt meer centraal. Om die reden is samenwerking een belangrijk instrument. In de setting van Leiderdorp blijkt dat bij elkaar over de vloer komen, elkaar zien en elkaar kennen, leidt tot efficiënte resultaten met een meerwaarde voor patiënt én voor medewerkers. Gemiddeld zet de huisartsenpost 17 keer per maand de ReBOZ in over het totale werkgebied dat voor beide organisaties hetzelfde is. Verpleegkundigen worden zo in staat gesteld om meer met hun verpleegkundige vaardigheden te doen en de huisarts krijgt meer ruimte voor casussen waar
zijn/haar kennis onmisbaar is. Het is inmiddels voor iedereen duidelijk dat het bieden van passende zorg noodzakelijk is om aan te toenemende zorgvraag te kunnen voldoen.
Dan gaat de telefoon weer. Een thuiszorg patiënt heeft zichzelf – nog aangekleed – naar bed geworsteld en is vergeten de televisie en de lichten uit te doen en de voordeur af te sluiten. Of er iemand kan komen? Rianne moet nu haar hoofd gebruiken want haar hart zou anders reageren. “Dit kan dus niet meer”, zegt Rianne spijtig en vervolgt: “Waarschijnlijk staat het geluid van zijn televisie ook nog op tien. Maar misschien slaapt hij straks evenzogoed wel heel lekker.”